Wat je zoekt ben jezelf!
Maar voor je dat door hebt, ben je al een heel eind op weg.
Bij mij duurde het in ieder geval erg lang voordat ik dit doorhad. En nu ik het weet, kan ik het soms ook zo makkelijk weer vergeten.
Maar even bij het begin beginnen. Mijn naam is Mandy, 49 jaar en eigenlijk al mijn hele leven op zoek…
Een zoektocht die alle kanten op ging en het leven nogal uitdagend kon maken. Mijn eigen zoektocht heeft mij gebracht waar ik nu ben. Ik werk als coach in mijn eigen praktijk voor Coaching en Therapie. Verhalen vertellen, mensen inspireren en begeleiden is wat ik hier te doen heb en nu kwam dit op mijn pad. Schrijven voor de NIVO, mijn kennis en wijsheid delen in de gemeente waar ik zo veel van hou! Dat ik jou mag inspireren, wellicht een sprankje hoop kan geven of misschien een eerste stap kan laten zetten naar iets nieuws… All good.
Maar goed, ik was dus op zoek! Op zoek naar iets waarvan ik niet eens wist dat ik het zocht. En dat gebeurt dus vaak, bij iederéén!
Hoe weet je dat dan? Nou, het uit zich vaak in onrust. Een onrustig gevoel in je lijf of nog erger, in je hoofd. De hele dag drukte in je hoofd, denken, piekeren, het gaat maar door. Het enige wat je wilt is rust in je hoofd en om dat te creëren ga je iets doen.
Ff naar de sportschool, de was, een serietje kijken, een borrel nemen, het maakt allemaal niet uit. Je gaat íets doen om maar even niet dat drukke hoofd te hebben.
En dan gebeurt het, jouw hoofd krijgt rust en daarmee lijkt het probleem even opgelost.
Maar niets is minder waar, het enige wat je hebt gedaan is het uitgesteld. Het onrustige gevoel is even “on hold” gezet, om vervolgens met dezelfde sneltrein vaart weer terug te komen. En dit dag in, dag uit en we weten allemaal hoe moedeloos ons dit kan maken.
Een van de grootste oorzaken van dit leed is dat we de onrust buiten onszelf gaan zoeken. We bedenken (weer met ons hoofd) allemaal redenen waar die onrust nou vandaan komt. Het ligt aan je werk, het zijn de kinderen, je partner of de positie van FC Volendam in de Keukenkampioen… die inmiddels zijn gepromoveerd, maar dat maakt voor nu even niet uit
In ieder geval…. Het ligt niet aan jou, het is de schuld van iets of iemand anders.
Dit lijkt en voelt heel veilig, want jij kan er immers niets aan doen. Toch is dat niet helemaal waar, want alleen jij kunt hier iets aan doen. Je kan de wereld en de mensen om je heen niet veranderen, hoe jij ermee omgaat, daar heb je wel invloed op! En dat vraagt moed en zelfkennis. Dat is wat ik als eerste tegenkwam op mijn eigen pad. Confronterend vond ik dat, want nu moest ik zelf écht gaan voelen. Ik moest gaan voelen wat een situatie echt met mij deed. Voelde ik mij boos, verdrietig, afgewezen? Allemaal emoties waar ik altijd ver vandaan bleef.
De weg hiernaar toe was niet altijd makkelijk, maar het erkennen en herkennen van deze pijn en emoties waren wel een héél nieuw begin! Stap voor stap ging ik dit proces aan en het bracht mij tot hier en wat ik nu weet… Wat je zoekt ben je zelf!
De komende maanden neem ik jou mee in dit proces. Wat heb ik gedaan en hoe kan ik jou wat meegeven? Tips en tricks, inzichten en misschien een begin…
Misschien herken je mijn verhaal, zit je ook in deze trein – laat het mij gerust weten.
En als je vragen hebt, een berichtje sturen mag altijd!
Nivo, week 27 pag.11
https://www.nieuw-volendam.nl/wp-content/uploads/papers/K9xpyYEWxQ7H.pdf